مشاور ارتباطات اجتماعی و مشارکت های فراسازمانی اتاق اصناف ایران، می‌گوید: اگر فعالان سنتی حوزه اصناف و بازار بازنگری جدی در شیوه‌های کسب و کار، خلق ارزش و یا ارتقاء بهره‌وری بنگاه‌های خود نداشته باشند بدون تردید سهم‌شان از بازار کوچک و کوچک‌تر خواهد شد ولذا می‌توان گفت که اقتصاد دیجیتال سرنوشت تمام کسب‌وکارها است
دنیای پردازش آنلاین: به گزارش سیتنا، «علی توسطی»، مشاور ارتباطات اجتماعی و مشارکت های فراسازمانی اتاق اصناف ایران طی یادداشتی نوشت:
دکتر علی توسطی
مفهوم اقتصاد دیجیتال از اواسط دهه ۹۰ میلادی مطرح شد اما پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ۲۰۲۵ حدود ۲۵ درصد اقتصاد جهانی تحت پوشش اقتصاد دیجیتال قرار گیرد. برای تبیین اقتصاد دیجیتال باید نگاهی اجمالی به منابع اصلی کسب ثروت و قدرت در ادوار مختلف اقتصادی داشته باشیم.
برای مثال در اقتصاد کشاورزی منبع اصلی کسب درآمد زمین و زمینداری بوده است، در اقتصاد عصر صنعتی منابعی چون نیروی کار و سرمایه عامل اساسی تحصیل ثروت و دستیابی به قدرت بود و در دوره معاصر و در عصر اقتصاد دیجیتال منابعی چون فناوری های دیجیتال و اطلاعات، عامل اصلی تولید ثروت و قدرت هستند.
ما امروزه در موج چهارم انقلاب صنعتی هستیم. موج اول صنعتی در قرن ۱۸ با ساخت راه آهن و موتور بخار آغاز شد. موج دوم انقلاب صنعتی در قرن ۱۹ با اختراع و تولید انبوه برق شکل گرفت و انقلاب سوم صنعتی با اختراع کامپیوتر سرآغاز شکل‌گیری موج چهارم انقلاب صنعتی یا انقلاب دیجیتال بر پایه ظهور اینترنت و فناوری‌های دیجیتالی و اطلاعاتی شد.
شاهد مثال اینکه در دهه‌های پیشین شرکت‌های برجسته و مطرح جهانی و بین‌المللی عموما شرکت‌هایی فعال در حوزه های خودروسازی، صنایع نفتی و… بودند اما امروزه شرکت‌های تراز اول جهانی شرکت‌هایی چون آمازون، اپل، مایکروسافت، فیس‌بوک، گوگل، علی بابا، ای بی و … هستند که برآمده از بطن اقتصاد دیجیتال مرزهای تولید ثروت، شهرت و قدرت را در نوردیده‌اند.
اقتصاد دیجیتال با ظهور اینترنت و با تجارت الکترونیک آغاز به فعالیت و با مفاهیمی چون هوش مصنوعی، بلاک چین، کلان داده و فضای ابری با شدت و به سرعت در حال رشد و توسعه فراگیر و فزاینده است.
شرکت‌های استارتاپی متولد شده در بستر اقتصاد دیجیتال با دو ویژگی بسیار خاص و منحصر به فرد «سرعت و مقیاس» با جذب مخاطب و بازارسازی متناسب توانسته‌اند به بازارهای هدف خود دسترسی و سهم وسیعی از بازار را کنترل و در اختیار گیرند.
نقطه مقابل این استارتاپ‌ها فعالان اقتصادی بازارهای سنتی هستند که در واقع جاماندگان از قافله اقتصاد دیجیتال و از دست دهنده سهم خود از بازار هستند. رفتار سنتی و آموخته‌های مبتنی بر اطلاعات و تجارب پیشین این فعالان سبب ساز عدم باور به تسلط و کنترل اقتصاد دیجیتال بر بازار در آینده بسیار نزدیک است.
اگر فعالان سنتی حوزه اصناف و بازار بازنگری جدی در شیوه‌های کسب و کار، خلق ارزش و یا ارتقاء بهره‌وری بنگاه‌های خود نداشته باشند بدون تردید سهم‌شان از بازار کوچک و کوچک‌تر خواهد شد. روسای اتحادیه‌های صنفی باید به افراد صنفی متبوع خود تفهیم کنند که اقتصاد دیجیتال می‌تواند یک فرصت باشد تا یک تهدید.
این فرصت زمانی محقق می‌شود که فعالان صنفی با استفاده از فناوری‌های اطلاعات با باز آفرینی (طراحی مجدد) محیط و مدل کسب و کار در فضای دیجیتال، متناسب با شرایط و اقتضاعات کسب و کارهای نوین، اقدامات موثر و جدی خود را آغاز کنند.
سخن پایانی؛ اقتصاد دیجیتال سرنوشت تمام کسب و کارها است.
