به گفته پژوهشگران کسانی که نمی‌توانند آروغ بزنند، علاوه بر مشکلات جسمی، از شرمساری، اضطراب و افسردگی هم رنج می‌برند
دنیای پردازش آنلاین: عارضه اختلال عملکرد کریکوفارنژیال رتروگراد (R-CPD) نفخ شکم و ایجاد صداهای غرغر از قفسه سینه و گردن را همراه دارد که موجب شرمساری در جمع می‌شود. این عارضه به اسم بیماری «ناتوانی در آروغ» هم شهرت دارد. این پژوهش توسط گروهی از پژوهشگران دانشگاه تگزاس انجام شده است. آنها گفته‌اند بسیاری از پزشکان با این بیماری «ناآشنا» هستند و کمک چندانی به بیماران نمی‌کنند.
این گروه افزوده است که نیاز به بررسی «شدت تاثیر این عارضه بر زندگی روزمره بیمار، از جمله پیامدهای روانی و اجتماعی آن» وجود دارد، زیرا این مرض می‌تواند بر کیفیت زندگی مبتلایان تاثیر منفی بگذارد.
عارضه ناتوانی در آروغ زدن در شرایطی بروز می‌کند که عضله کریکوفارنکس یا آنطور که بیشتر شناخته می‌شود، عضله کریکوفارنژئوس نتواند برای عبور گاز از معده به بیرون به اندازه کافی شل شود.
رنج بیمار
«یاکوبو کاراگاما» (Yakubu Karagama)، متخصص گوش، حلق و بینی در بیمارستان گای و سنت توماس لندن، گفته است که این بیماری «برای مدتی طولانی باعث عذاب مبتلایان می‌شده است.» او می‌گوید:
Yakubu Karagama
«وقتی فرد مبتلا چیزی می‌خورد یا می‌نوشد، احساس درد می‌کند؛ برخی مبتلایان باید دراز بکشند تا گاز معده آنها خارج شود و برخی مجبورند انگشتشان را در حلقشان فرو کنند و حالت تهوع بگیرند تا گاز بیرون بیاید»
آقای کاراگاما به بیبیسیگفته است که از سال ۲۰۱۶ افراد مبتلا به این عارضه با تزریق بوتاکس درمان می‌شوند. این دارو عضله کریکوفارنژوس را شل می‌کند. او گفته است که این درمان برای «تقریبا تک تک بیمارانی» که او درمان کرده موثر بوده و «زندگی همه را تغییر داده است».
دکتر کاراگاما گفته است با این حال، این دارو در حال حاضر تنها در درمان خصوصی در دسترس است زیرا پزشکان آگاهی کمی از این عارضه دارند. او می‌گوید:
«می‌توانید تصور کنید اگر کسی به شما بگوید من نمی‌توانم آروغ بزنم، چه واکنشی نشان می‌دهید. بیشتر مردم به او می‌خندند. مردم از فیزیولوژی آروغ زدن درک لازم را ندارند»
دکتر کاراگاما گفته است که معلوم نیست چند نفر به این عارضه مبتلا هستند، اما او معتقد است که این عارضه به طور وسیع شایع است. او می‌گوید:
«بسیاری از مردم حتی نمی‌دانند که مشکلاتی که دارند به دلیل ابتلای به این عارضه است و اکثر بیمارانی که به کلینیک من مراجعه کرده‌اند، گفته‌اند که در تمام عمرشان این بیماری را داشته‌اند»
او می‌گوید که برای انجام تحقیقات بالینی در مورد این بیماری بودجه کافی وجود ندارد هرچند بسیاری از مردم «بی جهت» از آن رنج می‌برند. سخنگوی سازمان ملی خدمات درمانی انگلستان گفته است که «در حالیکه شواهد بالینی این بیماری به دلیل تعداد کم افرادی که به آن مبتلا هستند بسیار محدود است، کارکنان سازمان به توصیه‌های موسسه ملی بهداشت و ارتقاء مراقبت‌های بالینی عمل می‌کند؛ این موسسه نحوه مراقبت و ارایه‌ی خدمات مناسب به بیماران با شرایط یا نیاز خاص را تعیین می‌کند.»
این پژوهش بر اساس پیمایشی میان ۱۹۹ نفر که قادر به آروغ زدن نبودند، به این نتیجه رسیده که در میان متخصصان پزشکی و درمانی «آگاهی بسیار محدودی» از این عارضه وجود دارد و درک بهتر از این بیماری می‌تواند میزان تشخیص و درمان را افزایش دهد. به گفته نویسندگان گزارش، چنین تحولی به بهبود کیفیت زندگی بیماران منجر می‌شود.
پژوهشگران دریافتند که نیمی از افراد مبتلا به این عارضه در مورد علایم آن با کارکنان بهداشتی صحبت کردند، اما ۹۰٪ از آنها گفتند که کمک کافی دریافت نکردند. این مطالعه به «شیوع علایم روانی» در افراد مبتلا به اختلالاتی اشاره می‌کند که تشخیص آنها دشوار است. نویسندگان می‌گویند:
«بنابراین، بررسی پیامدهای سلامت روان مبتلایان به این بیماری بسیار مهم است»
تنها چند سالی است که عارضه اختلال عملکرد کریکوفارنژیال رتروگراد در پی انتشار اولین مقاله رسمی درباره توسط یک پژوهشگر امریکایی در سال ۲۰۱۹ به این اسم نامگذاری شده است.
