«کارل فریدریش بنز» مهندس آلمانی طراح موتور و اتومبیل بود که در تاریخ به‌نام مخترع اولین خودروِ گازوییلی شناخته می‌شود. اگرچه افراد دیگری هم در همان سال‌های فعالیت کارل، روی طرح‌های مشابه اتومبیل کار می‌کردند، او اولین نفری بود که پتنت خودرو را به‌نام خود ثبت کرد
دنیای پردازش آنلاین: کارل بنز با نام کارل فریدریش مایکل وایلانت در ۲۵نوامبر۱۸۴۴ در کارلسروهه متولد شد. مادرش «جوزفین وایلانت» و پدرش «یوهان جورج بنز» نام داشتند. یوهان لکوموتیورانی بود که در ۲ سالگی بنز، در حادثه‌ی قطار ازدنیا رفت. کارل پس از مرگ پدرش، به‌احترام او کارل فریدریش بنز نامیده شد.
پس از مرگ پدر، بنز و مادرش با فقر و تنگ‌دستی زندگی می‌کردند؛ اما جوزفین تمام تلاشش را می‌کرد تا پسرش به تحصیل ادامه دهد. بنر در مدرسه‌ی محلی در کارلسروهه تحصیل می‌کرد و از همان کودکی، استعداد علمی خود را نشان داد. او در ۹ سالگی به مدرسه‌ی علمی موسوم به Lyzeum تحصیل کرد.
کارل بنز برای ادامه‌ی مطالعات دلخواهش، به دانشگاه پلی‌تکنیک رفت و زیرنظر فردیناند رتن‌باخر آموزش دید. یکی از زمینه‌های تمرکز تحصیلات بنز، قفل‌سازی بود؛ اما پس از مدتی راه پدر را ادامه داد و به مهندسی لکوموتیو جذب شد. بنز در ۳۰سپتامبر۱۸۶۰ و در ۱۵ سالگی، در آزمون وردی دانشگاه کارلسروهه در رشته‌ی مهندسی مکانیک پذیرفته شد و برای ادامه‌ی تحصیل به آنجا رفت. این دانشجوی بااستعداد و جوان، در ۱۹ سالگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.
در سال‌های تحصیل، بنز با دوچرخه به دانشگاه می‌رفت و در همان زمان، با بررسی ساختار این وسیله‌ی نقلیه به‌فکر ساخت کالسکه‌ی بدون اسب افتاد. او پس از تحصیلات دانشگاهی، ۷ سال را به یادگیری فنون و مهارت‌های ساخت‌وتولید در شرکت‌های مختلف گذراند. البته، او در هیچ‌یک از شرکت‌ها احساس راحتی نمی‌کرد و با فرهنگ آن‌ها عجین نمی‌شد.
مخترع اولین اتومبیل تجاری تاریخ، در سال ۱۸۸۵ اولین خودروِ خود را با نام Motorwagen معرفی کرد. خودروِ او ۳ چرخ داشت و با استفاده از فرمان برای چرخ جلو حرکت می‌کرد. بار موتور گازوییلی ۴ زمانه و مسافران این خودرو را نیز چرخ‌های عقبی تحمل می‌کردند. بنز علاوه‌بر این خودرو، اختراعات مهم دیگری همچون سیستم کنترل سرعت خودرو، شعله‌ورکردن سوخت با استفاده از جرقه‌های باتری، شمع خودرو، سیستم کلاچ، تعویض دنده، رادیاتور آبی و کاربراتور نیز در کارنامه‌‌اش دارد.
کارل بنز شرکت خودروسازی خود را با نام Benz Company تأسیس کرد که وارثانی همچون دایملربنز و مرسدس‌بنز و دایملرکرایسلر دارد. او پیش از مرگش، انفجار صنعت خودرو و افزایش شدید استفاده از آن در سال ۱۹۲۰ را شاهد بود؛ رخدادی که به‌نوعی خودش شروع‌کننده‌ی آن محسوب می‌شد.
کارل فریدریش بنز مهندس اهل کشور آلمان و طراح موتور و اتومبیل بود که در تاریخ به‌اسم مخترع نخستین خودرو گازوییلی شناخته می‌شود.
اگرچه اشخاص دیگری هم در همان زمان فعالیت کارل، روی طرح‌های شبیه ماشین فعالیت می‌کردند، کارل نخستین نفری بود که پتنت خودرو را به اسم خود ثبت کرد.
پتنت‌های دیگر او، همگی در مسیر ساخت اتومبیل‌های تجاری بودند که یکی از مهم‌ترین آن اختراع‌ها، موتور احتراق داخلی مخصوص خودرو بود. مخترع نخستین اتومبیل تجاری تاریخ، در سال ۱۸۸۵ اولین خودرو خود را به اسم Motorwagen به همگان معرفی کرد. خودروی کارل دارای ۳ چرخ بود که با استفاده از فرمان برای چرخ جلو حرکت می‌کرد و مجهزبه موتور گازوییلی ۴ زمانه بود.
بنز علاوه‌بر این خودرو، اختراعات بسیار مهم دیگری مانند سیستم کنترل سرعت خودرو، شعله‌ورکردن سوخت با کمک جرقه‌های باتری، شمع خودرو، سیستم کلاچ، تعویض دنده، رادیاتور آبی و کاربراتور نیز در کارنامه اختراعاتش دارد.کارل بنز شرکت خودروسازیاش را با نام Benz Company بنا کرد که وارثانی مانند دایملربنز و مرسدس بنز و دایملرکرایسلر دارد.
او پیش از مرگش، شاهد شکوفایی صنعت خودرو و فراگیری آن در سال ۱۹۲۰ بود؛ رخدادی که خود به‌نوعی آغاز کننده آن به حساب می‌آمد. کارل بنز با نام کامل کارل فریدریش مایکل وایلانت در سال ۱۸۴۴ در کارلسروهه به دنیا آمد. اسم مادرش «جوزفین وایلانت» و پدرش «یوهان جورج بنز» بود. یوهان لکوموتیورانی بود که وقتی کارل ۲ سال داشت در حادثه قطار ازدنیا رفت.
کارل بعد از مرگ پدرش و به دلیل احترام به او کارل فریدریش بنز نامیده شد. بعد از مرگ پدر، بنز همراه با مادرش با فقر و سختی زندگی می‌کردند؛ ولی مادر بنز تمام تلاشش را می‌کرد تا پسرش ادامه تحصیل دهد.
بنز در مدرسه محلی در کارلسروهه درس می‌خواند و از همان دوران کودکی، استعداد بسیار بالای علمی خود را نشان داد. او در ۹ سالگی به مدرسه علمی موسوم به Lyzeum تحصیل کرد.
کارل بنز برای ادامه رشته مورد علاقه‌اش، به دانشگاه پلی‌تکنیک رفت و زیرنظر «فردیناند رتن‌باخر» آموزش‌های لازم را دید. از زمینه‌های لازم برای تمرکز تحصیلات بنز، قفل‌سازی بود؛ اما بعد از مدت زمانی راه پدرش را ادامه داد و به شغل مهندسی لکوموتیو علاقمند شد.
بنز در سال۱۸۶۰ و در ۱۵ سالگی، در آزمون ورودی دانشگاه کارلسروهه در رشته مهندسی مکانیک قبول شد و برای ادامه تحصیلات به آنجا رفت. این دانشجوی باهوش و بااستعداد بسیار جوان، در ۱۹ سالگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. در طول سال‌های تحصیل، بنز با کمک دوچرخه به دانشگاه می‌رفت و در همان دوران با بررسی ساختار این وسیله نقلیه به‌فکر ساخت کالسکه بدون اسب افتاد.
او بعد از تحصیلات دانشگاهی، ۷ سال را به فراگیری فنون و مهارت‌های ساخت و تولید در شرکت‌های گوناگون گذراند.
البته، او در هیچ یک از شرکت‌ها احساس راحتی نداشت و با فرهنگ آن‌ها کنار نمی‌آمد.
آغاز فعالیت کاری و اختراعات
در زندگینامه کارل بنز می‌خوانیم که سال‌های تمرین و کارآموزی کارل بنز در صنعت مکانیک، با طی دو سال فعالیت شغلی در چندین شرکت گوناگون مهندسی مکانیک در کارلسروهه آغاز شد. سپس، به مانهایم رفت و در جایگاه مهندس نقشه‌کش در یکی از شرکت‌های تولیدکننده ترازو به‌کار مشغول شد.
در سال ۱۸۶۸، بنز به فورتسهایم رفت تا در شرکت پل‌سازی Gebruder مشغول به کار شود. درنتیجه، مسیر او به وین و شرکتی فعال در صنعت آهن منتهی شد. بنز در ۲۳ سالگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و چندین کسب‌وکار گوناگون را امتحان کرد. کارل بنز بعد از سال‌ها فعالیت در شرکت‌ها و صنعت‌های گوناگون، بالاخره در ۲۷ سالگی و در سال ۱۸۷۱، با همکاری «اوت ریتر» کارگاه مکانیکی در مانهایم راه‌اندازی کرد.
از دیگر زمینه‌های کاری آن‌ها، عرضه مواداولیه ساخت‌وتولید به کارگاه‌های دیگر بود. نام کارگاه بنز ابتدا Iron Foundry and Mechanical Workshop بود که بعدها به Factory for Sheet-Metal Working تغییر کرد. سال ابتدایی شروع کار، کارگاه بنز، با شکست‌های بسیار بزرگی همراه بود و مقام‌های مختلف محلی به شکل‌های مختلف شرکت آن‌ها را با مشکلات مختلفی روبرو می‌کردند.
درنهایت بنز سهم ریتر را در شرکت به کمک سرمایه‌ای که به‌مناسب هدیه نامزدی از پدر همسرش دریافت کرده بود خرید. کارل بنز (CARL BENZ) بعد از استقلال در کسب‌وکار، با وجود همه مشکلاتی که سر راهش بود طراحی و توسعه موتور را در دستور کار خود قرار داد.
او برای افزایش درآمد، کار روی پتنت‌های جدید را در سال ۱۸۷۸ آغاز کرد و اول تمام تمرکزش را روی طراحی موتور ۲ زمانه گازی گذاشت.
اساس کار او، طراحی‌های نیکولاس اوتو برای موتور ۴ زمانه بود. قبل از آن، اوتو برای ثبت پتنت طراحی‌اش اقدام کرده بود که نتوانست موفق شود.
طراحی موتور ۲ زمانه بنز در سال ۱۸۷۸ به اتمام رسید و پتنت نیز در سال ۱۸۷۹ ثبت شد. یکی از نکات قابل توجهی که خلاقیت و هوش بنز را بیش‌ازپیش در بین مخترعان و فعالان صنعت نشان می‌داد، تلاش او برای ساخت موتور ۲ زمانه بود. خلاقیتی که او در مسیر طراحی موتور خود اجرا و به ثبت رساند سال‌ها بعد به استانداردی برای تولید موتورهای ۲ زمانه تبدیل شد و در زندگینامه کارل بنز نقطه تأثیرگذاری محسوب می شد.
او به‌سرعت بعد از ثبت پتنت موتور ۲ زمانه، پتنت سیستم‌های مربوط به کنترل سرعت را ثبت کرد و بعد از آن، نوآوری‌هایی مانند سیستم احتراق با جرقه باتری، شمع، کاربراتور، کلاچ، سیستم تعویض دنده و رادیاتور آبی را به لیست اختراعات خود اضافه کرد.
آغاز مشکلات بنز در صنعت، از وقتی بود که بانک‌ها او را مجبور کردند شرکتش را به‌طور رسمی و به‌عنوان شرکتی بسیار بزرگ با هزینه‌های هنگفت به ثبت برساند. در حقیقت او مجبور شد شرکای تجاری خود را افزایش دهد. به‌همین‌علت کارل با «امیل بوهلر»، عکاس و برادر تاجر پنیرش، وارد شراکت شد. درنتیجه شرکت به‌صورت سهامی و به اسم Gasmoteren Fabrik Mannheim در سال ۱۸۸۲ به ثبت رسید.
بعد از سهامی‌شدن نخستین شرکت، کارل بنز از آن خارج شد.
او تنها ۵ درصد از سهام مالکیت را در دست داشت و مقام محدود مدیریت اجرایی را حق خود نمی‌دانست. بدتر از همه، ایده‌هایی که در مراحل طراحی پیشنهاد می‌داد، اغلب به آن توجه نمی‌شد.
مخترع آلمانی درنتیجه در سال ۱۸۸۳ از آن شرکت خارج شد.
شرکت Benz و اختراع نخستین خودرو تجاری
در ادامه زندگینامه کال بنز می‌خوانیم که او بعد از ترک شرکتی که خود آن را احداث کرده بود، به سرگرمی همیشگی زندگی‌اش، یعنی تعمیرات دوچرخه برگشت. او به کارگاه تعمیری مک رز و فریدریش ویلهلم اسلینگر در مانهایم رفت. این ۳ نفر در سال ۱۸۸۳ شرکتی با هدف تولید ماشین‌های صنعتی با نام Benz & Company Rheinische Gasmotoren-Fabrik احداث کردند که اغلب به اسم Benz & Cie شناخته می‌شد.
آن‌ها خیلی سریع شرکت خود را توسعه دادند و بعد از استخدام در حدود ۲۵ کارمند و کارگر، ساخت موتورهای گازی را آغاز کردند. این شرکت تازه احداث شده فرصت طراحی زیادتری را برای بنز فراهم می‌کرد و او زمان بیشتری برای توسعه بخشیدن به کالسکه بدون اسب صرف می‌کرد.
علاقه شدید بنز به دوچرخه‌ها سبب شد در طراحی‌های دیگر خود، از اصول اولیه دوچرخه برای ساخت اتومبیل‌هایش استفاده کند که سبب ساخت خودرویی با موتور ۴ زمانه و کنترل شبیه به دوچرخه در چرخ‌های عقب شد.
توان حرکتی اتومبیل کارل با کمک دو زنجیر به محور عقب منتقل می‌شد.
کارل بنز طراحی را در سال ۱۸۸۵ به اتمام رساند و اولین نمونه از خودرو سوختی خود را تولید کرد. اسم خودرو خود را Benz Patent Motorwagen گذاشته بود که در نوع خود اولین محسوب می‌شد. درواقع، طراحی او برخلاف نمونه‌های قبل، تنها کالسکه‌ای موتوردار نبود و نوآوری‌های گوناگونی در آن به کار برده شده بود. به‌همین علت، خیلی‌ها بنز را مخترع نخستین اتومبیل با ساختار جدید و امروزی می‌دانند.
استقبال اولیه از موتور واگن بنز خیلی چشمگیر و قابل توجه نبود.
تماشاگرانی که مراحل آزمایش خودرو بنز را مشاهده می‌کردند، عموماً تصادف‌های گاه‌وبی‌گاه آن را مسخره می‌کردند که به‌علت سختی و دشواری کنترل ماشین رخ می‌داد. پتنت موتورواگن درنهایت در سال ۱۸۸۶ ثبت و شماره پتنت DRP-37435 و عنوان «اتومبیل سوختی» برای آن انتخاب شد.
نخستین آزمایش‌های موفقیت‌آمیز موتورواگن در سال ۱۸۸۶ و در جاده‌های عمومی صورت گرفت. بنز سال بعد Motorwagen Model 2 را به تولید رساند که درمقایسه با نسل قبل، بهبودهای زیادی داشت. در سال ۱۸۸۷، نسخه سوم اتومبیل بنز نیز با چرخ‌های چوبی به بازار عرضه شد.
نخستین خودرو تجاری تاریخ
بنز بعد از آزمایش‌های موفقیت‌آمیز روی نسخه‌های گوناگون اتومبیلش، فروش آن را آغاز کرد. او نام Benz Patent Motorwagen را برای محصولش برگزید و به‌نوعی افتخار فروش نخستین خودرو تجاری تاریخ به اسم او به ثبت رسید. درباره نخستین خریدار محصول بنز در زندگینامه کارل بنز اطلاعات زیادی موجود نیست و فقط گفته می‌شود که او در بیمارستانی روانی کار می‌کرده است.
خریدار دوم Parisian Emile Roger نام داشت که نسخه سال ۱۸۸۸ بنز را خریداری کرد. او تأثیر فراوانی بر موفقیت‌های آتی بنز گذاشت.
راجر از مدت‌ها قبل موتورهای بنز را با گواهی کارل تولید می‌کرد.
او در سال ۱۸۸۸ تصمیم گرفت اتومبیل‌های بنز را نیز به خط تولید خودش اضافه کند، درواقع راجر بسیاری از خودروهای بنز را ابتدا در فرانسه تولید می‌کرد.
یکی از علت‌ها آن بود که اهالی شهر پاریس در آن دوران ثروت‌مندتر بودند و توانایی خرید اتومبیل را داشتند.
خریداران نخستین محصولات بنز مانند اکثر کاربران اولیه بسیاری از محصولات نوآورانه، با مشکلات مختلفی روبرو بودند.
یکی از آن مشکلات اصلی، تهیه گازوییل بود که در آن دوران تنها از داروخانه و به‌عنوان محصول پاک‌کننده خریداری می‌شد.
درنهایت مقدار بسیاری از این سوخت نیز دردسترس عموم قرار نمی‌گرفت.
نسخه اولیه موتورواگن قدرت خیلی زیادی نداشت و برای بالارفتن از شیب‌ها باید آن را هل می‌دادند. «برتا بنز»، همسر کارل، از کسانی بود که تأثیر فراوانی در به شهرت رسیدن و حتی بهبود اتومبیل‌های بنز داشت.
همسر کارل بنز در سفرهای تاریخی‌اش، چند عیب اصلی خودروهای همسرش را رفع کرد. او در مسیر، از داروخانه‌های بین‌راهی گازوییل می‌خرید و علاوه‌بر آن، تعدادی از مشکلات فنی خودرو را خودش در هنگام حرکت رفع کرد و شب به مقصد رسید. برتا در طی تلگرافی رسیدن خودش را به همسرش اطلاع داد که امروزه، این رویداد تاریخی‌ملی با حضور خودروهای کلاسیک جشن گرفته می‌شود.
نسخه سوم از نخستین اتومبیل بنز در نمایشگاه بین‌المللی شهر پاریس درسال ۱۸۸۹ نمایش داده شد و به شهرتی جهانی رسید و تا سال ۱۸۹۳، حدود ۲۵ موتورواگن به تولید رسید.
توسعه کسب و کار
کارل بنز بعد از رونمایی خودروهای انقلابی‌اش، با درخواست‌های بسیار زیادی برای موتورهای احتراق داخلی روبرو شد. او کارخانه خود را در مانهایم توسعه داد و در سال ۱۸۸۶، ساختمانی را در منطقه Waldhofstrasse بنا کرد.
در سال ۱۸۹۹، تعداد کارمندان شرکت بنز به ۴۳۰ نفر رسید و در سال‌های پایانی قرن نوزدهم، یکی از بزرگ‌ترین شرکت های خودروسازی دنیا بود.
بعد از توسعه چند محصول اولیه، برنامه تولید انبوه اجرا شد. توسعه و پیشرفت کسب‌وکار بنز یک بار دیگر او را مجبور کرد سهام شرکتش را بفروشد.
خودروسازی او که در سال ۱۸۹۹ به سازمانی بسیار گسترده تبدیل شده بود، دو شریک جدید به تیم مالکیت خود اضافه کرد. شرکای جدید، یعنی «فریدریش فون‌فیشر» و «جولیوس گانس»، مدیر جدید بخش تجاری‌سازی، به بنز پیشنهاد کردند که خودروهایی ارزان‌تر و مناسب برای اکثر مردم تولید کند.
Victoria و Velo
او در سال ۱۸۹۳، خودرو جدید و ارزان‌ترش به اسم Victoria را به بازار عرضه کرد. این محصول جدید برای حمل ۲ مسافر مناسب بود و با موتور ۳ اسب‌بخار تولید می‌شد. که این محصول با فروش ۴۵ دستگاه در سال ۱۸۹۳، به موفقیتی نسبی رسید. در سال ۱۸۹۴ بود که طراحی خودروهای بنز بار دیگر بهبود پیدا کرد و این‌بار خودرویی به اسم Velo به بازار عرضه شد.
تیراژ تولید این خودرو جدید، در آن دوران تیراژی رکوردشکن به حساب می‌آمد. از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۰، حدود ۱۲۰۰ دستگاه خودرو Velo تولید شد که لقب نخستین خودرو تولید انبوه تاریخ را به اسم خود کرد.
نخستین کامیون تاریخ نیز در شرکت بنز طراحی و به تولید رسید.
در سال ۱۸۹۵، این محصول معرفی شد و بعدها، شرکت NetPhener از برخی قطعات آن برای ساخت نخستین اتوبوس تاریخ استفاده کرد. در سال ۱۸۹۶، کارل بنز پتنتی برای طراحی نخستین موتور تخت تاریخ با پیستون‌های افقی را کسب کرد. طراحی او یک ساختار انقلابی را وارد صنعت موتورسازی کرد که تا‌به‌امروز نیز در خودروهای پیشرفته مسابقه‌ای نیز استفاده می‌شود.
رقابت و اتحاد با دایملر
در آغاز کارل بنز به دایملر پیشنهاد همکاری داد. رقابت بین دایملر و بنز، به‌ویژه در مورد طراحی موتور بسیار جدی بود. در سال‌های اولیه قرن بیستم، هرکدام از این دو شرکت در بحث‌های متنوع طراحی و ساخت موتور خودرو، پیروزی‌هایی را کسب‌کرد.
در یکی از این رقابت‌ها، کارل بنز نیز از موقعیت مدیریت طراحی در شرکت خودش استعفا داد و از سال ۱۹۰۳، به‌عنوان عضوی از هیأت‌مدیره مشغول به کار شد. او در فرآیند ادغام شرکتش با بنز و شکل‌گیری دایملربنز در سال ۱۹۲۶ هم کارل در سال ۱۹۱۲، تمام سهامش در شرکت خانوادگی را فروخت و آن را به پسرانش، یوجین و ریچارد واگذار کرد.
البته، او به عضویت در هیأت‌مدیره شرکت اصلی بنز ادامه داد.
در جنگ جهانی اول، دو شرکت بنز و دایملر تولید محصولات خودشان را به مقدار زیادی افزایش دادند.
بعد از اتمام جنگ، اقتصاد آلمان وضعیت بسیار نگران‌کننده‌ای داشت و اتومبیل محصولی لوکس محسوب می‌شد و ۱۵ درصد مالیات اضافه در پی داشت. در آن زمان، آلمان با مشکل کمبود سوخت نیز روبرو بود.
ادغام شرکت ها
اقتصاد کشور آلمان در سال‌های بعد، بیشتر سقوط کرد و تولید هر دو شرکت دایملر و بنز کم شد. درنهایت، مذاکرات در سال ۱۹۲۴ بین این دو شرکت ادامه یافت و در همان سال، قرارداد منافع مشترک تا سال ۲۰۰۰ بین این دو غول خودروسازی در آن سال‌ها امضا شد. بر مبنای این قرارداد امضاشده، آن دو شرکت طراحی، تولید، خرید و فروش و تبلیغات خودروهای خود را با کمک همدیگر انجام می‌دادند؛ اما کاملاًً استثلال خود را حفظ کردند.
پس از ادغام دایملر و بنز نیز، کارل در هیأت‌مدیره حضور داشت.
همکاری نزدیک دایملر و بنز در همان سال‌های اولیه سبب شد این دو شرکت در سال ۱۹۲۶، بایکدیگر ادغام شوند و Daimler-Benz را احداث کنند.
کارل بنز در شرکت جدیدش نیز عضو هیأت‌مدیره بود.
زندگی شخصی
کارل در سال ۱۸۷۲ با «برتا رینگر» ازدواج کرد. آن‌ها صاحب ۵ فرزند بودند که پسرانشان، به اسم یوجین و ریچارد، مدت زمانی را در شرکت پدر مشغول به‌کار بودند و بعدها نیز شرکت خانوادگی را اداره کردند.
همچنین، دختران او، ملارا و فیلدا و الن نام داشتند.
مخترع نخستین خودرو تجاری تاریخ، در سال ۱۹۲۹ در منزل شخصی خود در لادنبرگ ازدنیا رفت. در هنگام مرگ، کارل بنز ۸۴ سال داشت و به علت مبتلا به بیماری برونشیت جانش را از دست داد. برتا بنز تا موقع مرگش، در همان خانه زندگی کرد. دیگر اعضای خانواده به‌مدت ۳۰ سال دیگر نیز در همان خانه سکونت داشتند. امروزه، خانه او به‌عنوان مکانی تاریخی شناخته می‌شود.
منبع: ماهنامه دنیای پردازش
